Psoriasis: oorzaken, tekenen, behandeling

Psoriasis is een chronische systemische multifactoriële ziekte met een genetische aanleg die de huid en gewrichten aantast. Patiënten klagen vaak over een rozerode uitslag met zilverwitte schubben. De uitslag gaat gepaard met jeuk, pijn en vervelling. Wanneer gewrichten beschadigd zijn, is hun mobiliteit beperkt, wat kan leiden tot invaliditeit van de patiënt.

Oorzaken van psoriasis

De oorzaak van psoriasis blijft onbekend. Er zijn alleen theorieën over de oorsprong:

• neurogeen (het optreden van huiduitslag na stress, brandwonden, mentaal trauma);
• endocrien (vooral tijdens de perimenopauze);
• metabolisch (vetstofwisselingsstoornis);
• besmettelijk;
• viraal (psoriatische antigenen worden geïsoleerd van personen die gezond zijn, maar met een grote kans op het ontwikkelen van psoriasis in de toekomst, terwijl psoriasis een niet-besmettelijke ziekte is);
• genetisch.

Psoriasis is terug te vinden bij een hele generatie mensen met dezelfde risicofactoren. Maar er wordt aangenomen dat het type overerving multifactorieel is. Als een van de ouders ziek is, heeft het kind 25% kans om ziek te worden. Als beide ouders ziek zijn – 60-75%.

Virale en genetische theorieën blijven de leiders.

Factoren die bijdragen aan exacerbaties:

• infectieuze en parasitaire ziekten, waaronder dragerschap (HIV, tonsillitis, carieuze tanden, hepatitis);
• spanning;
• zwaarlijvigheid;
• perimenopauzale periode;
• medicijnen (interferonen, bèta-adrenerge receptorantagonisten, ACE-antagonisten, NSAID's);
• slechte gewoonten (alcohol, roken, huishoudelijke chemicaliën);
• huidletsel; droogheid, wat leidt tot meer huidtrauma.

Klinische classificatie

Er is niet één enkele classificatie. Een van hen:

• vulgair (gewoon);
• exudatief;
• psoriatische erytrodermie;
• artropathisch;
• psoriasis van de handpalmen en voetzolen;
• pustuleuze psoriasis.

Kenmerken van de stroom:

• ze worden op elke leeftijd ziek; gevallen van psoriasis bij kinderen zijn niet ongewoon;
• mannen en vrouwen worden in gelijke mate ziek;
• prevalentie over de hele wereld;
• Er zijn zomer-, winter- en gemengde seizoensinvloeden van exacerbaties.

Symptomen van psoriasis

De ziekte zelf wordt gekenmerkt door een schending van de keratinisatie van de huid met de productie van onvoldoende volwassen keratinocyten. Er verschijnen rozerode uitslag, bedekt met zilverwitte schubben.

Kenmerkend is een drietal symptomen, waardoor een diagnose kan worden gesteld:

• symptoom van stearinevlek - bij schrapen neemt het aantal schubben toe;
• het fenomeen psoriatische film - wanneer alle schubben worden afgeschraapt, verschijnt er een glad glanzend rood oppervlak;
• een symptoom van puntbloeding - wanneer de film wordt geschraapt, verschijnen er bloeddruppels. Dit komt door een ongelijkmatige verlenging van de papillen in de dermis, uitzetting van de haarvaten en hun zwelling.

Tekenen van psoriasis

• Psoriasis op het lichaam kan beginnen met een vlek en overgaan in grote schadegebieden.
• Psoriasis op de handen is meestal gelokaliseerd op de extensoroppervlakken.
• Psoriasis op het gezicht - de uitslag verschijnt vaak achter de oren, op het voorhoofd. Het is een onafhankelijke factor voor het verbeteren van de behandeling.
• Psoriasis op de hoofdhuid is een geïsoleerde vorm, heeft geen invloed op het haar, de elementen van de uitslag bevinden zich langs de rand van het haar, de "psoriatische kroon".
• Psoriasis van de nagels - leidt tot karakteristieke veranderingen, lokaliseert depressies, de nagel ziet eruit als een vingerhoed. Het kan ook dikker worden, dof worden of er ontstaan gele vlekken onder de nagel.
• Artritis psoriatica - treft perifere gewrichten met of zonder pijn, vaak met ontstekingen aan de aanhechting van ligamenten aan het bot, de ligamenten zelf en de vingers.

Kenmerken van psoriasis bij kinderen

Gekenmerkt door de aanwezigheid van een of meerdere elementen tot 1 cm, stijgen ze boven het huidoppervlak uit. De jeuk bij kinderen is meer uitgesproken dan bij volwassenen. Na het krabben bloedt de plek en vormen zich wonden. Bij kinderen is psoriasis vaak gelokaliseerd in het perineale gebied als een grote rode vlek. Bij tieners verschijnen er vlekken op de handpalmen en voetzolen.

Er zijn drie stadia van psoriasis:

1. Progressief - de elementen van de uitslag nemen toe en zijn uniform wit van kleur, met een smalle rode rand langs de rand;
2. Stationair – de groei van de vlek stopt, langs de rand verschijnt een strook lichtere huid van 2-5 mm breed;
3. Regressieve fase - de schubben vallen geleidelijk af, de vlek neemt af en verdwijnt. Op de plaats van de uitslag blijft een gedepigmenteerde plek achter.

Diagnose van psoriasis

Meestal wenden patiënten zich tot een huisarts, dermatoveneroloog of reumatoloog (voor artritis psoriatica). De arts verzamelt klachten (aanwezigheid van huiduitslag, jeuk, pijn, zwelling en gevoeligheid van de gewrichten), anamnese (seizoensgebondenheid van exacerbaties en hun frequentie, genetische aanleg, effectiviteit van eerdere behandeling, bijkomende ziekten). Bij onderzoek worden veranderingen in de huid en gewrichten geconstateerd.

Laboratoriumtests worden uitgevoerd:

• algemene bloedtest (inclusief aantal leukocyten, ESR, bloedplaatjes);
• algemene urineanalyse;
• biochemische analyse (ALT, AST, ureum, urinezuur, cholesterol, triglyceriden, bilirubine, glucose, totaal eiwit, CRP, reumafactor);
• in moeilijke situaties wordt een huidbiopsie uitgevoerd met verder pathohistologisch onderzoek (scherp uitgedrukte acanthose, parakeratose, spongiose en ophoping van leukocyten in de vorm van stapels van 4-6 of meer elementen);
• voordat een biologische behandeling wordt voorgeschreven, wordt een onderzoek naar HIV, virale hepatitis B en C en tuberculose uitgevoerd;
• radiografie van de aangetaste gewrichten;
• CT en MRI voor axiale laesies;
• ECG.

Indien nodig vindt overleg plaats met een specialist infectieziekten, ftisiater, orthopedisch traumatoloog, chirurg en andere specialisten.

Bij het diagnosticeren van psoriasis is het de moeite waard om ziekten zoals seborrheic dermatitis, lichen planus, parapsoriasis, Zhiber rosea en papulaire syfilide uit te sluiten.

De ernst van psoriasis wordt bepaald door BSA (Body Surface Area - het gebied van de huid dat wordt aangetast door psoriasis), PASI (Psoriasis Area and Severity Index - index van de prevalentie en ernst van psoriasis), DLQI (Dermatology Life Quality Index - dermatologische levenskwaliteitsindex).

Om artritis psoriatica te diagnosticeren, worden de criteria PEST (Psoriasis Epidemiology Screening Tool) en CASPAR (ClASsification criteria for Psoriatic Arthritis) gebruikt.

Behandeling van psoriasis

De behandeling is complex, gericht op het elimineren van ontstekingen, het normaliseren van de proliferatie en differentiatie van keratinocyten.

Lokale therapie:

• zalven en crèmes met vitamine D3 en zijn analogen;
• calcineurineremmers;
• glucocorticoïden voor lokaal gebruik;
• fototherapie.

Systemische therapie:

• PUVA-therapie;
• cytostatica;
• immunosuppressiva;
• biologische medicijnen.

Gebruik voor artritis psoriatica:

• steroïdeloze ontstekingsremmers;
• ziektemodificerende medicijnen;
• intra-articulaire injecties van glucocorticoïden;
• biologische medicijnen.

Voor chronische gevallen wordt het aanbevolen om zalven voor psoriasis te gebruiken, voor exacerbaties worden crèmes voor psoriasis gebruikt.

Wanneer u zalf of crème aanbrengt, wrijf deze dan niet in de huid en breng geen verband aan. Dit kan de penetratie van het medicijn in de huid vergroten en bijwerkingen veroorzaken.

Het wordt niet aanbevolen om hormonale zalven langer dan 4 weken te gebruiken. Onjuiste dosering van medicijnen kan ineffectief zijn of bijwerkingen veroorzaken. Het verwachte effect van de behandeling treedt op na 1-2 weken gebruik.

Er zijn verschillende manieren om crèmes en zalven voor psoriasis te gebruiken die glucocorticoïden bevatten:

• continue modus;
• tandemtherapiemodus;
• aflopend therapieregime;
• stap toepassingsmodus.

Het is vermeldenswaard dat de behandeling van milde en matige vormen van psoriasis poliklinisch wordt uitgevoerd, waarbij zalven en crèmes rechtstreeks op het getroffen gebied worden aangebracht. Voor ernstigere vormen wordt de behandeling in ziekenhuizen uitgevoerd met behulp van fototherapie, systemische therapie en biologische geneesmiddelen.

Het verloop van de ziekte wordt als matig beschouwd en in de volgende gevallen kan een systemische behandeling worden gestart:

• huidgebieden die van esthetisch belang zijn, worden aangetast;
• grote delen van het hoofd zijn aangetast;
• de uitwendige genitaliën zijn aangetast;
• handpalmen en voetzolen zijn aangetast;
• minimaal 2 nagels zijn aangetast;
• Er zijn afzonderlijke elementen die niet lokaal kunnen worden behandeld.

Systemische therapie wordt alleen in een ziekenhuis uitgevoerd, onder strikte begeleiding van artsen, omdat systemische behandeling gepaard gaat met een breed scala aan bijwerkingen, die kunnen worden verminderd door een individuele behandeling te kiezen.

Algemene aanbevelingen voor patiënten met psoriasis:

• minimaliseer huidtrauma en uitdroging;
• gebruik na het aanbrengen van crèmes en zalven voor psoriasis op uw handen handschoenen om te voorkomen dat het medicijn in uw ogen terechtkomt;
• gebruik zonnebrandmiddelen met een beschermingsfactor van 30;
• vermijd stressvolle situaties, raadpleeg indien nodig een psycholoog;
• controleer uw gewicht, eet rationeel.

Dieet voor psoriasis

Aanbevolen:

• alkalische drank 1200-1600 ml per dag;
• gebruik van lecithine;
• groenten en fruit;
• pap;
• mager vlees en vis;
• zuivelproducten.

Niet aangeraden:

• citrus;
• brood gemaakt van premium meel;
• vette vis en vlees;
• vetrijke zuivelproducten;
• koffie – niet meer dan 3 kopjes per dag;
• producten met gist;
• alcohol, snoep, beitsen, gerookt, kruidig.